kendimi kastım, kastım. bu adamı ben bu gece çözeceğim dedim, yok arkadaş. olmuyor da olmuyor.
kadir çöpdemir'e de kıl oldum zaten bu herif yüzünden. almış adamı programa, ne güzel sözlerin var, ne müthiş insansın sen diye laf kalabalığı yapıyor. göğsü falan kabardı sakal beyin. sakal diyorum, çünkü kestikçe daha gür çıkarmış o.
iki övgü duyunca başlıyor felsefe yapmaya. aforizma yapacam, en büyük ben olacam düsturu ile ağzına geleni söylüyor, alkış alınca gaza geliyor, saydırmaya başlıyor.
hadi herşeyi kaldırırım, kendi kendine eğleniyor bırakın derim. adam descartes'e 'sen haksızsın ipne' dedi yahu.
şöyle konuşuyor ayna bey; (ayna diyorum çünkü bizi yansıtıyormuş, ya da onun gibi birşey.)
'hani derler ya, düşünüyorum öyleyse varım. ben ona katılmıyorum. 'hayaaall ediyorum, öyleyse varım'. bence herşeyin başı hayal etmektir.'
aferin, düşünmüşsün, kasmışsın söylüyorsun falan da, yayından önce birisinden onay al bari bu lafı söylemek için. canlı yayında rezil etme kendini.
hayal kurmanın düşünceden bağımsız bir eylem olduğunu sanıyor olsa gerek, hayalleri içinde yaşıyor. bizlerle aynı hayatı paylaştığına inanmıyorum.
bir de iki üç özlü söz öğreniyor tarih kitaplarından, demeyin beyefendinin keyfine.
yazıktır lan. bunları çıkardınız tepenize, eşelemelerine de izin veriyorsunuz.
