öldüğünde, makam odasındaki kasasından sütyen çıkan, anıt mezar sahibi devlet adamını eleştirdiği için, kendince bu eleştiriye alaycı bir gözle yaklaşan bir arkadaşın hedefi olan yazar.
herhalde ölmek, yaşarken yenen nanelerin üstünü örtmenin yanında, vicdan sızlatan bir masumiyeti de getiriyor da biz bilmiyoruz.
yine de siz menderes ya da özal'a tek kelime etmeyin. pop-entel perspektifte günahtır.
