barış müstecaplıoğlu nun metis yayınlarından 2005 de çıkan romanı. fetullah gülen cemaatinin iç yapısını içindeki insanların duygu , düşünce dünyalarını ve insan manzaralarını; murat, elif ve yusufcuk karakterleri vasıtasıyla anlatan, hizmete katılma ve kopma nedenlerini irdeleyen roman.kitabın yarısını kapsayan gereksiz betimlemeler can sıksada cemaatin az çok içinde bulunmuş veya tanıyanlar için dikkat çekici bir roman.
kitaptan bir bölüm:
--spoiler--
"ilk başta her şey harikaydı, son durağa geldiğimi sanmıştım. Huzurlu, iyi insanlardan kurulu bir toplum. Kimse kimseyi kırmıyordu, herkes neyi neden yaptığını biliyordu ve hepsinden önemlisi, ölümün bile bir anlamı vardı. ideallerden, hayallerden konuşabiliyordum, daha güzel bir dünya umudundan. Ama büyünün bozulması uzun sürmedi. Sadece birkaç basit soru, cevap bulmayan ve sorulmasından bile rahatsız olunan. Tüm bu görkemli yapı aslında iskambil kâğıtlarından kurulmuştu. Ancak hiç rüzgâr estirmezsen ayakta durabiliyordu. Beynini kilitlersen, inancın temel dayanaklarını asla sorgulamazsan, düşünmek yerine kabul etmeyi içine sindirebilirsen. Ben sindiremedim. Soruları sordum ve kâğıtlar yıkıldı."
--spoiler--
