şarkının bestecisinin eşi ağır bir hastalığa yakalanmış, bütün doktorlar bahara kalmaz ölür demişler. kurtulma şansı çok ama çok azmış. adam günlerce baharın gelmesini istememiş, bahardan nefret eder olmuş, ama günler geçiyormuş... günlerim bile karanlık diyormuş, güneşim yok diyormuş adam sevdiklerine...eşi ise doktorları bile şaşırtacak bir şekilde iyileşme gösteriyormuş. derken bahar gelmiş ve eşi hala hayattaymış işte... baharın ilk günleri ve eşinin tedaviye cevap vermesi üzerine yazmış adam; "bir ilkbahar sabahı güneşle uyandın mı hiç?" diye... eşi yaşamış mı, ne kadar yaşamış bilmiyorum ama... bu hikayeyi duyduğumda sözlerine bir kez daha dikkat etmeme sebep olmuştu. diken diken olmuştum, biraz daha anlamlı gelmişti bu şarkı.
