--spoiler--
Senin basketbola başlama hikayen ilginç. Onunla başlayalım;
-Önce futbolcu olmak istedim. Çünkü çocukken mahalle arasında, sokakta futbol oynardım. Sonra bir kulüpte futbol oynamaya başladım, ama kulüp kapandı. Beni illa da sporcu yapmak isteyen annem "Tekvando’ya git" dedi. 15 gün falan da tekvandoya gittim. Ama tekvandodan hoşlanmadım. Sonra ilkokul 4-5’inci sınıfta basketbolcu olmaya karar verdim. Okulda ve alt yapılarda herkes benim oyum stilimi Petar Naumoski’ye benzetiyordu. Bu yüzden Naumoski’yi taklit etmişliğim var yani.
Neden peki hep 7 numara?
- Basketbola ilk başladığımda 7 numara değildim. ilk olarak 11 numaralı formayı giyiyordum. O zamanki antrenörüm Namık Karaaslan "Guardlar 7 numaralı forma giyer, sen de bundan sonra 7 numaralı formayı giy" dedi. Ama az önce de söyledim. Ben o dönem Efes forması giyen Petar Naumoski’den çok etkilenmiştim. O da 7 numaralı forma giyerdi. Ben de onun gibi guarddım. O günden bu güne Naumoski gibi 7 numaralı formayı giymeye başladım.
Şöyle bir yorumlara baktım da senin için "Türkiye’nin Steve Nash’i" diyorlar..
- Sağolsunlar. NBA’yi çok fazla takip etmediğim için Steve Nash hakkında tam bir yorum yapamayacağım. Ama onun gerektiğinde çok asist ve yine gerektiğinde sayı atan biri olduğunu biliyorum. Ben daha çok asist yapmaya çalışırım. Ama takımın ihtiyacı olduğu dönemde sayı atmayı da severim.
O zaman biraz geriye gidelim. 25 Kasım 2007. Fenerbahçe-Burhaniye maçı. 12 sayı, 12 ribaunt, 12 asist. Yani triple double yaptın.
- Böyle hatırlanmak güzel bir şey. Kaldı ki benim bir başka rekorum daha var. Tam 11 sezondur Fenerbahçe’deyim. Futbol takımını bilmiyorum ama basketbol takımında benden başka bu kadar uzun süre Fenerbahçe forması giyen başka sporcu yok her halde. Belki basketbolu benden çok önce bırakmış olan Nalan Abla olabilir ama o da galiba alt yapıdan başladığı için. A Takımı seviyesinde ben tekim sanki.
Kendine Türkiye’nin en iyi guardı diyebilir misin?
- Yok hayır diyemem.. Demem de..
Ama "Birsel Erkek Basketbol Milli Takımı’nın guardı olsa yadırgamam" diyenler var.
- Böyle düşünenler varsa hoşuma gider. Ama hepsi bu.
Fenerbahçe’de geride kalan 10 sezonunda 8 şampiyonluk, 5 Türkiye Kupası, 6 Cumhurbaşkanlığı Kupası, 2 Euroleague ikinciliği, 1 Euroleague üçüncülüğü, 1 Euroleague dördüncülüğü, Milli Takım’da ise Akdeniz Oyunları Şampiyonluğu, Dünya dördüncülüğü, Olimpiyat beşinciliği, Avrupa ikinciliği ve üçüncülüğü var. Başka ne istersin?
- Euroleague şampiyonluğunun iki kez kıyısından döndük. O kategoride bir şampiyonluk isterim.
Senin adına açılan ‘BV7’ Spor Okulları var. işler nasıl?. Yoğun mu?
- Okulu açalı 1.5 yıl oldu. Önceleri böyle bir düşüncem vardı. Eşim Emre Demirmen zaten okulun içindeydi. ikimizin ortak fikri oldu. Ailelerimizden de yardım aldık okul işine girerken. Eşim de işinden ayrılmadan okulla ilgilenmeye başladı.
Gördüğüm kadarıyla sade bir yaşantın var. Sporcu resimlerin dışında hiçbir yerde fotoğrafını görmüyoruz. Hatta verdiğin röportajlar bile çok resmi ve sade. Sen böyle sade bir insan mısın?
- Aslında çok gülen bir insanım. Ama işle alakalı röportaj ya da resimlerde ciddi olmaya özen gösteriyorum. Öyle çok davetlere, yemeklere gitmiyorum. Zaten buna vaktim de yok. Kulüp bir yerde özel kutlama yaparsa gidiyorum. Bu yüzden sağda solda resmimim yayınlanmaması çok normal.
Gelelim biraz da müzik zevkine. Çünkü ilginç bir müzik dinleme alışkanlığın var.
- Eski parçaları, özellikle de 80’ler ve 90’lar müziğini dinlemeyi çok severim. Gerek yabancı, gerekse de Türkçe pop rock. Yeni çıkan hiçbir parçayı dinlemem. Çok çıkmasak da eşimle gece eğlenmeye gittiğimizde rock müziği dinlemeyi isterim. Guns N' Roses, Depeche Mode sıkça dinlediğim gruplar.
TV’de ne izlersin?
- Öncelikle film izlerim. Çerez niyetine de O Ses Türkiye ve Survivor. Bir de komedi programlarını çok izlerim. Tabii spor kanallarını da sayayım. Deplasmanlara gittiğimizde ise vakit geçsin diye dizi izlerim.
Birsel Vardarlı Demirmen’in evde 1 günü nasıl geçer?
- Evde bir bütün gün kalır mıyım?. Yok ya, kalmam. Boş günde mutlaka tedaviye giderim. Masaja giderim. Sinemaya giderim. Evde sadece dinlenirim. Çok oturmam.
O zaman ev işi de yapmıyorsun?
- Yardımcı var. Yemeği de, işleri de o yapar.
Eşin demiyor mu "Yahu Birsel, bugün yemeği sen yap da yiyelim?"
- Eşim yemek yapmamı istemiyor..
Evlilik ve sporculuk. ikisi aynı anda nasıl gidiyor?
- Eşim çok anlayışlı. Zaten başka türlü olmaz. O zaten benim bu hayatımı bilerek evlendi. Sağolsun bu konuda çok da yardım ediyor. Maçtı, kamptı, Milli Takım kampıydı derken çok az görüşüyoruz. Şimdi Rio’ya da gideceğiz. 15-20 gün yine görüşemeyeceğiz.
içinde ukde olarak kalan, ‘Ya keşke şunu da yapsaydım’ dediğin bir şey var mı?
- Aslında yok. Belki basketbol vizyonu açısından ABD’ye gidip WNBA sistemini görmek isterdim. Ancak yaz aylarında hep Milli Takım kampları olduğu için bunu da ciddi anlamda düşünemedim.
Bu kadar muhteşem kariyerli basketbol geçmişinde başından mutlaka iyi ya da kötü bir anı geçmiştir.
- Geçti. Bir gün deplasmana giderken ilk kez havalimanına kendi arabamla gideyim dedim. Takım Atatürk Havalimanı’na otobüsle gitti. Deplasman dönüşü meğerse Sabiha Gökçen Havalimanı'na imiş. Uçak oraya indi. Sağolsun kulüp personelinden biri Atatürk Havalimanı'na gidip arabamı alıp geldi.
Senin de içinde bulunduğun A Milli Kadın Basketbol Takımımız Rio Olimpiyatları’nda Türkiye’yi temsil edecek. Orada gerçekçi hedefimiz ne?
- işimizin zor olduğu bir gruptayız bence. Her takımı yenmek için müthiş bir efor sarf etmemiz gerekiyor. inşallah sağlıklı, sakatlık olmadan turnuvayı geçirirsek çok ilerilere gidebiliriz diye düşünüyorum. Grupta Avustralya var. Ev sahibi Brezilya var. Birinci olmak çok önemli. Ama çok zor. 2 ya da 3 olmak, 4’üncü olmaktan iyidir. 4’üncü oldun mu karşına çeyrek finalde ABD geliyor. Yapılan hesaplara göre 2’nci bile olsak çapraz eşleşmede yarı finalde bile karşına ABD çıkmıyor. Madalyaya gitmek için neden olmasın diyorum.
Son olarak; Fenerbahçe’de geride kalan 10 yılında seni en çok etkileyen oyuncu kimdi?
- Penny Taylor.
