madde ve varlıkla açıklanamayacak o kadar çok şey var ki algılanamamasından ötürü reddedilmesi olaya "yokluk"katmaz.örneğin ezeli ve ebedi kavramını insan beyni kavrayamaz.sen kabul etmedin diye zamanın birinde,sınırlarını ölçemediğin evren oluşmadı.neden ölüm var sordun mu kendine?sonra ne olacak sen doğmadan önceki "yokluğa mı varacaksın.madem duygu gerek değil eylemlerinize neden iyilik benim doğamda var,allah istediği için değil kendi istediğim için diyorsun?hümanizme inanmıyor musun?mutlu olmak için neden insanları hiçe saymıyorsun?çünk kalp ve beynin ortak kararlar alıyor...denge bozuldu mu eksen kayması muhakkak.
daha dünyanın oluşumu ve maddenin yapısına ilişkin bilimsel açıklamalar emekleme devrindeyken gereksiz alınan risktir.
allah insana akıl ve irade verdi. bu akıl ve irade ile o'na inanıp inanmama özgürlüğünü de verdi. insanlığın yaradılış özelliği olan aklın mantığına en yatkın biçimde kendisini tanıttı ve başka tanrı arayışına veya kendisinin inkârına gidilmemesini emretti. ve dedi ki: "allah indinde hak din islam'dır." ortalama ömrü 70 dünya yılı olan insanoğlunun önünde ilk iki tane seçenek var. inanmak ve inanmamak. bu iki seçenekten sonra yine iki seçenek var. inananlar için doğru ve yanlış işler yapıp cennet veya cehennem için uğraşmak. inanmayanlar için ise sorun yok, onlar zaten allah'ın kelamına inanmadıklarından herhangi bir gelecek veya diğer dünya şüphesi ve endişesi içerisinde değiller.
asıl problem kimin gerçekte haklı çıkacağı. eğer inananlar haklı çıkarsa kendilerine vaadedilen sonsuz mekânda istedikleri ebedi mutlu hayata kavuşacaklar. eğer inanmayanlar haklı çıkarsa, elde edecekleri şey koca bir sıfır olacak
benzer minvalde kendim söyle dğerlendiriyorum:
1-allah ne yapacağımı biliyor(ona göre de yaratıyor ama ben bilmiyorum)
2-özgür iradem var,seçebiliyorum iyiliği de kötülüğü de
son kertede benim aklım birinciyi almıyor(sonsuzluk gibi)
ama ikinci alıyor ve uyguluyorum.
aynı, bir sınavda 2 soru var 2.soruyu bilirsen sınavdan geçeceğim,ben birinciyi çözmeye çalışmaktan yapabileceğim 2.sini ıskalamak gibi.
özetle akıl nakil dengesinde tamamen nakle yönelen ve sapkınlaşan bağnazlar,daha ötesi kafirleşen ışid türevleri yüzünden islamdan uzaklaşmak da akıl dengesine abanıp salt akıl ile bize imtihan sunulan dünyayı ıskalamak arasında kalmak hem beşeri hem de uhrevi açıdan "mantıklı"geliyor.
yani hayatın kendisi bir tez gibi mutlaka değerlendirilecektir görüşündeyim.bir tabula rasa olarak kalmayacak,uzayda boşlukta asılı kalmayacaktır.
