o gun yola cikarken burayi hic duymamistim. bu guzel koydan sonra yol gozukmuyordu, yine de gidip kamp atmalik bir yer olmaliydi. orayi gormek icin de zamanim vardi muhtemelen. koycegizden uzunca bir yuruyusten sonra bir araba gecti ve el etmemle durdu. oraya gittigimde cadirimi kurdum ve biraz yemek yedim. yuruyus yaptim, yuzdum, bir bar gordum ve biz 4 adam icmeye basladik. adamlarla barda tanistim. barmen olan "eger bu hayata devam edersem olacagim model bu" dedigim biriydi. zeki, cekici ve kendini bilen bir hali vardı. diger 2si polisti ve motorla tura cikmislardi. evli, cocuklu, egitimli ve kidemli olan bu adamlar ictikce mutsuz oldular, dertlendiler, ben onlari toparladim, neselendirdim biraz. o gece iki sey ogrendim "sevmediğin hayati yaşama","geceleri uyumak her seyi daha iyi yapar"
