tamamen mesleğimle alakalı bir durumum var bu aralar. asosyal, zavallı bir yaratığım. oysa sorsan oooo mimaaaar...
çember içinde yaşıyorum, ofis, ev; eve de işler biterse gelebiliyorum. bazen üç gün diye çıktığım şehir dışı işlerim bir ay oluyor, el bagajı ile gidip, bavul ile dönüyorum. otel köşelerinde kimi zaman, kimi zaman sığıntı gibi eşin, dostun yanında...
uyuyamıyorum, uyku düzenim yok. 3 günde bir uyuyorum son zamanlarda, önceden 2 saat de olsa uyurdum. evde televizyon izlemeyi bile programa oturtuyorum, işlerim aksamasın diye. tek sosyalliğimse çay molasındaki sözlük, o da haftada 1-2 kez. bu aralar yaşamak, nefes almak, düşünmek istemiyorum. sadece uyumak istiyorum, telefonumu kapatmak, dağın başına alıp başımı çıkmak, hatta mümkünse kendimi bir yerden atmayı bile düşünüyorum son iki haftadır.
