Soyadı kanununun çıkacağı zamanlarda Nihal atsız Türkler'de soyadının öne gelen bir isim olduğunu ve soyadı kanunun böyle çıkartılması gerektiğini söylüyordu. Örnek verilmesi gerekirse Tataroğlu mehmet ,Çiftçi sinan ya da sancar aziz gibi yani ismi niteleyen biçimde çıkması düşüncesindeydi. Tıpkı avrupa ülkelerindeki gibi (avrupa'da çoğu insan kendini soyadıyla tanıtır).
Atsız'ın bu teklifi Atatürk'e defalarca getirmesine rağmen teklif kabul edilmez ve kanun soyadı sona eklenecek biçimde çıkar. Atsız'sa bu duruma sinirlenip soyadı almayı reddeder. Soyadı alımlarının son gününe kadar ad almaz. Son günse mecburen soyadı almaya gider ve oradaki memur hangi soyadını istediğini sorar. Nihal atsız ise kendisinin bir soyadı istemediğini anlatır. Kendisinin atsız yani adsız olduğunu söyler. Memur da atsız soyadını nüfusa kaydeder.
