insanları mutlu etmeyi severim. güldürmeyi. bir tebessüm yerleştirmeyi. ama bu sadece hayatımın belli sınırlarını geçmeyenler için geçerli. zira kimseyi sokmadığım yerlere girmek isteyenler, oraları görmeye başlayanlar benden pişman olduğunu söyleyip öylece gidiyor. ulan madem gideceksin ne diye oraları da görmek istiyosun?
