Yakın dönemde ameliyat olacağım. O kadar mühim bir ameliyatta değil ama kıç bölgeme 30'a yakın dikiş atılacağını düşünmek beni endişelendiriyor sadece.
Bir de, sağolsunlar son zamanlarda konuştuğum farklı şehirlerde yaşayan arkadaşlarım, uzakta olmalarına rağmen bekar evime gelip bana yardımcı olabileceklerini söylüyorlar. Lakin herkesin bana böyle davranmaya başlaması içimde kimsesiz barınak hayvanına acımaları gibi bir his yaşatıyor. Evet, arkadaşlarımın bana böyle davranması hoş ve samimi gibi gözükse de kimsem olmadığı gerçeğini değiştirmiyor. insan böyle durumlarda anne-baba sıcaklığını istiyor. Yani en azından anne.
