Yaşamaktır tabii.
Güzel bir anı ışığıyla, dokusuyla, kokusuyla, ısısıyla, nemiyle, tadıyla yaşadığınızda, onu sizden hiçbir şey alamaz (alzheimer dışında).
Sfenks'i görmek çocukluğumda asterix ve kleopatranın maceralarını okuduğumdan beri bende tutkuydu.
Mısır'a sırf onun için gittim. Gördüğümde zevkten ve heyecandan kendimden geçtim. Öğle Güneşinin altında, Çölün ortasında bir yerlerdeydik. 35-36 derece sıcak vardı. Fotoğraf düşkünlüğüm olmadığı halde sfenksin önünde bir fotoğrafım olmasını çok istemiştim. Ama yok. Çünkü yol arkadaşım fotoğraf makinesini ayarlamayı becerememiş.
Neyse. Devasa bir heykel ve burnunun kırılmış olması üzse de unutulmaz bir deneyim. Hem de tekrar gidip görmek için bir bahanem var. Hala birlikte bir fotoğrafımızın olmasını istiyorum.
