Bende küçükken ısrar ettim. Çevredeki insanlar içince kendiniz de içmek istiyorsunuz doğal olarak. içirdiler, sevmedim. Büyük ihtimalle aynısı yaşanmıştır. Zaten 12-13 yaşımda tekrar denediğimde sevdim. Ailemde beni hiçbir zaman içemezsin yok öyle yok böyle diye kısıtlamadı. içeceksen bizim yanımızda iç dediler. O günden sonra zaten hep ailemin yanında içtim. ilk kez 15 yaşımdayken sınırımı öğrenmek için 7 duble rakı+3-4 kadeh şarapla sarhoş oldum o günden beri sınırımın farkında olduğumdan dolayı hiç sarhoş olmadım. Sigarada aynı şekilde oldu. içtim sevmedim. Sonra başka bir yerde deneyip sevdim. Ama kendimi kontrol etmeyi iyi bildiğim için en fazla ayda 1-2 kez içmekteyim.
Belkide ailem beni içemezsin sen küçüksün gibi sözlerle kısıtlamaya çalışsaydı. Ben her hangi bir ortamda onu içecektim ve hoşuma gittiği için devam edip sarhoş olunca yapmayı normalde istemediğim şeyler yapabilecektim. Sigara da aynı şekilde olurdu büyük ihtimalle. Sevgili yaşıtlarım sigaraya para harcarken, ben ayda yılda bir içtiğim iççin içen birinden alıyordum ve paramı gezmeye harcıyordum.
Anlayacağınız ailem bu konuya nasıl yaklaştıysa, Atatürk'te aynı şekilde yaklaşmıştır. Çocuğa içki vermek için değil onu görebileceği zarardan korumak için yapmıştır. Düşünürseniz zaten mantıklı olanın bu olduğunu göreceksiniz.
Not: O yıllarda yapılan araştırmalarda biranın herkesin içmesi gereken şifalı bir şey sayıldığıyla alakalı bir şeylerde okumuştum sanırım. Şuan hatırlayamıyorum tam ama sebebi bu da olabilir.
edit: 9 yaşındaki çocuğu 70 yaşındaki adama "başlık parası" adı altında kiralamaktan iyidir merak etmeyin.
