ailemden sonra yanlarında olmaya özen gösterdiğim iki kişi sudan sebeplerle ilk tercihlerinde beni sildiler.birine gitmek beni kötü yapmaz dedim anlamadı yada anlamaya değer görmedi diğerine hiç bir şey yapmadım öyle eyvallah deyip ahkam kestiğimden değildi suskunluğum kırgınlığımdandı hayal kırıklığımdan.Gün geçtikçe daha çok uzaklaşıyorum benliğimden işte o iyi niyet dediğimiz kavram yok mu böyle suistimal edilince insan uzaklaşıyor kendinden belki de yalnızca ben bilmem ailem sığınıyorum hemen insanlardan iğrenerek. Öyle salak bir insan olduğumdan da değil her şeyin altında yatanı anlayacak kadar kafamız basıyor insanların inandırmak istedikleri şeylere inanmış gibi yapınca kendilerini de mi kandırıyorlar yoksa süper zeka olduklarını mı düşünüyorlar bilmiyorum ama birazcık seviyoruz diye bunları göz ardı edince afedersiniz bokunu çıkarmaktan da çekinmiyorlar. Şimdi o kazandığınızı sandığınız savaş var ya çoktan bitti. Ve herkes kaybetti.
