türkiye'de son birkaç gündür ayyuka çıkan pokemon go çılgınlığı neticesinde, sokaklarda, caddelerde, otobüslerde, metrobüslerde velhasıl dışarıda sıkça rastlamaya başladığımız ergenlerin can sıkıcı hallerinden mütevellit bünyede oluşan bıkkınlığın ve çaresizliğin, boş insanları tarif etmekte güçlük de çekse belki bir ucundan bu çılgınlığı tanımlamamı ve tanımlamamızı kolaylaştıran sade ve bir o kadar da vurucu söylemi.
evet sevgili dostlar; maalesef memleketimizde bir sürü patlamalar, iç savaşlar, ekonomik krizler bilmem neyler yaşanıyorken, bir oyunun kalkıp gelip genç nüfusun gündemine böylesine yerleşmesi yaralıyor bendenizi. neymiş efendim mutfakta çarmendır yakalamak daha kolaymış, neymiş efendim caminin avlusunda yarasalar kol geziyormuş, bakkalın orda fareler cirit atıyormuş... bu ne amk ya. mal mısınız olm siz? kafanızı derslerinize verin, kitap okuyun, çılgınlığı böyle yakalayın. bilim üreterek, fikir üreterek hem kendinize hem de milletinize faydalı olun. en kral çarizart sizde olsa elinize ne geçecek?
demin dondurma almaya sokağa çıktım, köşede 2 tane ergen oturmuş telefonu gökyüzüne tutmuş mal mal bakıyorlardı. sonra bi tanesi kalktı sokağın karşısına geçti, lan bu adam ilerlemiyo bi tane pokemon yakalayamadım ya pffss dedi. vay amk didim ne hallere düştük.
şimdi pencereden baktım, bi tanesi arabanın altına girmiş, lastiğin jantında pikaçu arıyo galiba. valla ciddiyim...
doktor doktor kalksana,
lambaları yaksana,
zubat elden gidiyor,
poketopu atsana.
