abi bence insanlığın yaratılış amacı, en son yaratılacak insan ırkından önce deneme yapmak. evrenin amacı da bu. şöyle ki; yaratıcı/yaratıcılar biz bir ırk yapalım, acemiyiz. önce bir/iki/üç artık hangisiyse evrede olan insan ırkını yaratalım demişler. ortaya biz çıkmışız. kötülüklerimiz/hatalarımız yani günahlarımız ve iyiliklerimiz/doğrularımız yani sevaplarımız olarak iki farklı kategoriye ayrılmış ve gelecek insan ırkı bize ve bizden sonrakilere bakılarak şekillenecek. bu ırk, bahsedilen kıyametle de son bulup yeni bir evren içerisinde de ortaya çıkabilir ya da evreni yok etmeden * yapılabilir. biraz mantıklı gelmiyor değil. deneme tahtası olabiliriz. bizi hayvanlardan ayıran düşünme yeteneğimiz birileri tarafından bize bahşedilen bir özellik olabilir.
geçmişten bu güne gelen zamanları ele aldığımızda insanın ilk olarak kendi hayatını idame ettirme yeteneğinden bu güne yaşanan o evrimi anlatmaya sözlük yetersiz kalacaktır. fakat işin ruhani boyutunu ele aldığımızda insan oğlunun aslında hiç değişmediğini göreceğiz. var olduğumuz günden bu güne, doğayı ve insanları acımasızca katlediyoruz, savaşıyoruz, çalıyoruz, kötülükler yapıyoruz.
bir düşünelim. insanlığı bir demir ustası olarak ele alalım. bitirdiğimiz bir işin yanlışı varsa, bunu bir daha ki işte tekrarlamıyoruz. bu böyle kendi içinde sürekli ilerliyor ve en sonunda o kusursuz işi yapmış oluyoruz. çok acayip şeyler. nereden düştüyse aklıma gece gece.
