ilk zamanlarda aynı ailenle yaşadığın zamanlarda olduğu gibi pazar ve market alışverişini çok yapacaksın.
yapma!
neden? yarısından fazlası çürüyüp gidecek.
'lan çürüyor bunlar!' diye strese gireceksin. 'yemek mi yapsam? diye kasacaksın sonrki süreçte. sadece dolaptakiler bitsin diye.
yapma!
neden? tek başına yaşarken yaptığın yemekleri bitiremeyeceksin. bir süre sonra yemeklerin yarısından çoğunu çöpe döktüğünü fark edeceksin.
bir süre sonra hem zaten tek başına yemek yemek için yemek yapmanın hiçbir zevkinin olmadığını keşfedip kendini fastfooda vereceksin.
yapma!
neden? kilo alıyorsun çünkü. ayrıca bir süre sonra fastfood da basıyor insanı. mesela yalnız yaşamaya başladıktan 1.5 yıl sonra canım ıspanak yemeği çektiğinde 'oha lan' dedim ve bu olaya bir el atmam gerektiğini fark ettim.
ne yapacaksın, yanaş işin sırrını veriyorum.
armut mu istedi canın, 2 tane alacaksın. elma mı istedi, büyükse bir tane alacaksın. her almak istediğinden birer tane alacaksın. onu da evde olursan ancak bitireceksin ama olsun. en azından boğazından sağlıklı bir şey geçecek.
bu konu hakkında söylemek istediklerim bu kadar. teşekkürler.
ha bir de bonus: yalnız yaşamaya fazla alışma. sonra kim gelse yanına b.mbok garip bir duygu durumu oluyor. hem gitsin istiyorsun, hem de yalnız kalmak istemiyorsun.
