sokakta olanları minnacık hallerine bakmadan kendilerini korumak için kükrerler. yakalamak çok zordur. geçmiş yıllarda apartman ızgarasının altına düşmüştü biri, binbir maymunlukla inip kurtarmaya çalıştık, eller çizik içinde kaldı. tutamıyorsunuz bir kaç saniyeden fazla, ısırıyor resmen korkudan. nasıl bir savunma içgüdüsüdür o. sonunda kalın eldivenlerle çıkarabilmiştik.
evde doğmuşlarsa, kaçmazlar, dertleri günleri oyundur. boyuna uyurlar, bir yarım saat uyanıp hoppa da zıppa da oynar sonra yine sızarlar. yavru kedileri izlemek dünyanın en keyifli işlerinden biridir. evinde olanlar en şanslı insanlardandır bana göre.
