Ben de hep böyleydim sanki saniyeler içinde ağzıma yemek girmezse sanki ruhum aniden sol ayak baş parmağımın ucundan çıkacakmış gibi hissediyordum ama sonradan bir anda sanki bana sihirli bir değnek dokundu. O haleti ruhiyemden eser kalmadı. Bir tabak yemek yiyip doyar oldum ki çorbayı dahi reddeder oldum.
