Normal şartlarda zenginlik kaynağı olması gereken bir durum, fakat bizim ülkemizde bir ayrılık, gayrılık hatta huzursuzluk kaynağı.
Çünkü bizim ülkemizin insanı en basitinden mantıyı bile sadece kendi bildiği tarzda yemesini seven, ezberinin bozulmasından hoşlanmayan biri. Ne yeniliğe ne devinime açık bir bünyesi var. Sadece doğduğu gibi kalmaya, sığ ve sıradan olmaya odaklanmış bir hayatı var.
Amam oğlum aman kızım onların mezhebi, bizim geleneğimiz, şunların inanışı, bunların adetleri diye büyütülmüş evlenilecek yaş dediğimiz yaşa kadar. Zaten sınırlı olan zihnine bir de binbir türlü çeper çekilmiş.
Sözün sonu şudur ki; kültürel farklılığı bir zenginlik olarak görüp, sevmenin, sevilmenin ve de sevişmenin tadına varanlar. işte gerçekten mutlu olan, özgür zihinli insanlar onlar...
