dokunsalar ağlayacağım. bu duyguyu yaklaşık iki yıldır defalarca yaşadım, ilk zamanlar geçecek diyordum bitecek bu günler ama nafile. zaman her şeyin ilacıdır derler ya, doğruluğunu sorguluyorum. tam iki yıl önce bu zamanlar oysa ne kadar mutluydum, umutluydum; evleneceğim kadınla mutlu bir ilişkimiz vardı. hani on gün ayrı kalmıştım da sabah saat 5'te evine vardığımda nasıl öpmüştüm, kokusunu nasıl içime çekmiştim, doyamıyordum. ah o günler, geçmiş günler... soğuk kış gecelerinde içkili halde nasıl da şefkatle sarardın, gittiğinden beri öyle huzurlu uyuyamadım. lanet olsun, hayatta belki bir kere hissediyorsun o duyguyu, ama imkansızlıklar yolları ayırınca yapabilecek hiçbir şey kalmıyor insanın, çok güçsüzüm dokunsalar ağlayacağım...
bütün bunları muhattabı olan kişiye yazarak bencillik etmek istemiyorum, öyle çok sevdim seni kadın senden geriye bir ceset kaldı daha fazlası değil.
