saatler önce karşılaştığım olaydır. genelde büyük cadde kenarlarında insanların kullanmadığı ya da eskidiğini düşünerek elbiselerini attıkları kutular var. işte bu kutuların birinin önünde 16-17 yaşlarında bir genç kız kutunun içine iyice eğilmiş içinde elbise çıkarmaya çalışıyordu. bir taraftan da sürekli etrafına bakınıyor, kendisini kimsenin görmediğinden emin olmak istiyordu. içeriden iki büyük poşet çıkardı. elbise doluydu. poşeti karıştırmaya başlamıştı ki benim geldiğimi farketti hemen poşetleri eliyle kenara itip orada öylece oyalanmaya başladı. utanmıştı, yüzüme bir bakışı vardı ki içim cız etti. bilmiyorum sadece ben mi böyle görüyorum ama bir genç kızın yüzündeki hüzün kadar başka hiçbir yüzdeki hüzün daha acı değil. bir an kızdım kendime uzaktan görmüştüm oysa onu. diğer taraftan yoluma devam edebilirdim. hiç aklıma gelmemişti utanacağı. geçtim gittim önünden. o benden utanmıştı ben kendimden.
