geçen gün Zeytinburnu'da bir alışveriş merkezinde tatil için alışveriş yapıyorum ve yürüyen merdivende bir birey iki kardeşiyle birlikte geziniyor. Kardeşler kendisinden küçük, çocuk denilecek yaştalar.Yaramaz bir biçimde ablalarının sinirini zorluyor, ikisi ayrı yönlere ayrılıp " kardeşlerine sahip ol " talimatı almış ablayı zor durumda bırakıyorlardı. o dikkat ettim ki abla kardeşine " ahmet faruk ! " diğerine " muhammet fatih ! " diye bağırıyor, hitap ediyor.
---
bundan sonra kendi ailemin koyu muhafazakar kısmını düşündüm ve gerçekten çift isimle hitap etme yaygındı.
aslında direk "ailenin muhafazakarlarına" bakmadım. çocukların isimleri ve bu davranışı gösteren kişilerin ortak özelliklerine baktım. sonuç geneli otoritenin güçlü olduğu ve korumacı aile insanlarıydı.
bu eğilimin şundan kaynaklandığını düşündüm;
muhafazakar insanların çoğunda dışarıdaki değerleri kendi seviyesinde görme bilinci yoktur, kendi tercihleri vs hep en değerlisi ve en doğrusudur. Bu yüzden tercihlerini korumacı bir yaklaşımla hatta dogma ile yargılar.
Baba çocuklarına öyle bir değer aşılar ki " sen de eğer benim değerlerime uygun yaşarsan dünyada senden değerli başka bir şey olamaz " tarzında. bu da çocuğa "babam iki isim koymuş demek ki bahsedilen ve bahşedilen değer bu " diye düşünür kardeşlerine ve kendisine bu şekilde hitap edilmesini makul görür.
