ben çok küçükken vefat etmişti. olayı pek algılayamamıştım vefat haberini aldığımda. herkes ağlıyordu, ben babaannemi teselli etmeye çalışıyordum, o yaşta bildiğim tüm teselli cümlelerini söylemekle yetinebiliyordum sadece. morgun önüne geldiğimizde babaanneme sarılıp ağlama diyordum. babamı ağlarken gördüğüm ilk gündü. az konuşur, öz konuşurdu. Diğer torunlarına karşı çok ciddi ve otoriterdi. bana sesini dahi yükseltmezdi hiç. hafta sonu kek yapar götürürdüm, çok sevinirdi. her bayram yaklaşırken, en son elini öptüğüm bayram gelir aklıma. keşke daha çok vakit geçirseydim, ama çocuk aklı işte. eksikliğini sonradan anlıyorsun. ve ben keşkeleri hiç sevmiyorum.
