bir zamanlar çıkış kapasında ellerimde deri eldiven, üzerimde palto bol bol sigara tüttürdüğüm fakültenin öğrencisi olmak...
yüksek olasılıkla kiralık katil tipimden kaynaklı olarak çok arkadaşım olmadı bu fakülte yılları boyunca. çok arkadaş iyi değildir zaten. bir kaçı yeterlidir her zaman.
kesiştiğim kızlar oldu sonra. şu an herhangi biri hayatımın herhangi bir yerinde değil. sadece platonik hoşlandıklarım da oldu. fakat ne yalan söyleyeyim aşık oldum diyemem hiçbirine.
sanırım 5. senemdi. binanın önünden geçerken "lan bu okul bitecek mi amk" dediğimi hatırlıyorum.
en çok ders çalışmam gereken zamanlarda kitap okuduğumu, şiir yazdığımı, kızılay da hamamönün de dolaştığımı hatırlıyorum sonra.
orda fazladan geçen zamanım dahil 1 saniye için bile pişman değilim. hatta özlüyorum bile. ama o yıllara dönmek de istemem. bilirsiniz; geçmişe özlem gelecekten güzeldir. fakat yaşanacak olan da gelecektir.
