insanın en yakın sevgilisi herşeyden önce kendisidir. sevdiği insanlar uğruna ölmeyi bile göze alanlar bu düşüncenin varlığından bile duydukları haz ile yine kendilerini mutlu ederler. "sev-" dilsel açıdan öyle olmasa da yaşayış açısından dönüşlüdür. ve öznesi her daim nesnesi olduğu için herkes önce kendine aşıktır.
