bir gezginin istasyonlarından sadece biri olmaktır.
gelip kaldı, benim oldu sanırsın ama o bir başka istasyona gitmek için seni ardında bırakır. harcandığına mı, aşk diye sarıldığın yalana mı yoksa başkasının, senin içini titreten sevgiye sahip olduğuna mı yanacağını bilemezsin. ne desem öyle boş ki! ardından ağıt yakmak geliyor sadece aklıma:
yürüyorum hasretin, acının üstüne
sığmıyorum dünyaya, dar geliyor!
geceler mi uzadı, bu karanlık ne?
gönlümün bayramları, şenliği söndü...
seni kimler aldı, kimler öpüyor seni?
dudağında, dilinde ellerin izi var
deli gözlerin gelir aklıma
gülüşün, öpüşün, iç çekişin gelir...
