teröre alıştırılmak olarak lanse etmek biraz yanlış olabilir.
neden mi?
nedenine gelelim.
bu ülkede kendi evi yanmadığı sürece isterse memleket kars'tan, izmir'e yansın umurunda olmayacak insanlar var. bu ülkede oy verdiği partiden bir tepki gelmedikçe tepki göstermeyen insanlar var. bu ülkede hakikaten beyinsel fonksiyonlarını sadece bir adamın ağzına göre düzenleyen insanlar var. bu ülkede affedersiniz, köy yanarken saçını tarayan orospular var. var oğlu, var kızı var.
ama bu ülkede, yine bu ülkede, her şeyin farkında, yaşamın bilincinde, yaşananların karşısında olan bireyler de var. mutlak zafer onlarındır. şer gelir geçer, sabahlar kalıcıdır.
umudunuzu kaybetmeyin.
