anıtkabir'e gidip mozoleye sarılıp ağlamaktan hiç mi hiç farkı yoktur. Elbette bunu kıyas için söylüyorum, biraz empati için söylüyorum. Yani yitip giden birini seviyorsanız, bıraktıklarına sarılıp ağlarsınız. Bu ölen eşinizin elbisesi olur, ölen oğlunuzun oyuncağı olur...
insanlar gider mezartaşına sarılıp ağlar, o zaman o insanlar dünya'yı terkeden sevdiklerine ağlıyorlardır bu kadar basit. Ve onların özlemini o soğuk taş parçasına sarılarak dindirirler. Daha ötesi yok, ama illa da birilerinin inancını komik bir malzeme olarak görmemek lazım. Hani olur da belki anlar diyenlere yazıyorum bunları.
