Bizim toplumumuza özgü bir hafızasızlığın dile getirilişidir.
Avrupa'da bazen kavşaklarda bir demet çiçek görürsünüz. Orada yıllar önce trafik kazasında ölen birinin anısına.
Hele bizdeki gibi toplu ölümlerin gerçekleştiği mekanlar çiçek bahçesine çevrilir.
O olay canlı tutulur ki herkes böyle ölümlerin fıtrat olmadığını bilsin. Kabullenmesin. Durduk yere ihmalden, sorumsuzluktan, görevini yapamamaktan kaynaklanan ölümler sıradanlaşmasın. Toplum duyarsız bir sürüye dönüşmesin diye.
