başrolünü küçükken bizzat üstlendiğim film. aralık içinde oturan çocuk kişisi tüm gün sokakta oynar. her güzel şeyin bir sonu vardır, akşam olmuştur eve çıkmak zorunda kalmıştır. diğer veletler ise gece on ikiye kadar aralığın geniş asfaltında tepinip saklambaç, zile basıp kaçmaca oynarken o -camdan da değil balkondan- onları izlemektedir. esasında yazıktır günahtır. nadiren de eğlencelidir. zile bastıktan sonra yakalanan arkadaşların topluca dövülüşünü izlemek gibi *
