geçmiş yıllarda yaptığım ilk yurtdışı seyahatimde, ilk bir iki günün ardından garip bir yavanlık hissetmeye başladım, bir türlü adını koyamadığım ruhumdaki bu kekremsi tat, ufak bir türk kasabasına yaptığım ziyarette duyduğum ezan sesi ile anlamlandı. farkında olmadan duyduğumuz bu sesler aslında ruhumuza evde olduğumuzu sürekli hatırlatan ninniler gibidir.
tanım: yokluğuna tahammül etmek zorunda olanlardan daha avantajlıdırlar.
