üniversite sınavlarına hazırlanırken, iyi bir üniversitede iyi bir mühendislik kazanırsam spor araba alacağını söyledi. ben de kendisine bu tür şeylerin beni gaza getirmediğini, ufak atmasını söyledim. kendisi ufak atmadığını, gerçekten kazanırsam alacağını söyledi. ben kazanacağımdan umutlu olmadığım için umursamadım tabi.
tercih sonuçları açıklandı. sevinçle ailemin yanına koştum ''babaaaaaaaaaa'' diyerek. sevindik, duygulandık falan. sonra spor araba muhabbetini açtım. babam anneme baktı, ben babama baktım, annem bana baktı, babam bana baktı, ben anneme baktım, babam anneme baktı. herkes birbirine bakıyordu amk. bakışmalardan bir bok olmayacağını anladım ve dışarı sigara içmeye çıktım. 28 yıl geçti o araba hala gelecek, hala bekliyorum.
her şeyi geçtim bari spor araba alacağını söyleme. şahin alcam falan de ki gerçekçi olsun. gelecekteki oğlum müsterih olsun ben böyle şakalar yapmicam. çocukken de akülü araba almadılar zaten, hevesim kursağımda hep.
