Sinirim tepemde. Bu saat oldu hala uyuyamadım. Aynı ritimde bi ses çalındı kulağıma. Topuklu ayakkabı sesi gibi tak tak tak tak... Uyuyamadım. Kalktım balkona gittim. Sokağa bakıyorum kimse yok; Allahım deli olacağım. Biraz daha sese odaklandım. Başımı çevirmemle olay aydınlandı. Yan binadaki kadın halı yıkamış, balkondan sarkıtılan halıdan damlayan su; dışarda tam altına denk gelen yağmurdan ıslanmasın diye üstü muşamba ile örtülü çimento torbalarına çarpıyormuş. Ama yok böyle bi ses; Çin işkencesi gibi resmen. Sesi her duymamda kafama ateş ediliyor gibiydi. Gibiydi diyorum çünkü camı kapadım. Bu sefer de sıcaktan uyuyamadım.
Oh sabahlar olmasın tu silencio.
(bkz: ağla çiko ağla)
Edit: inşaat işçileri başladı bu sefer. Yok ya bugün uyku haram bana. Nolur el insaf; zombi gibi geziyorum evde.
