odamda otururken oldukça sade bir hayal gördüm. bir arkadaşımla kanepede oturuyorduk ve o bana bebeklik fotoğraflarını gösteriyordu ve şakalaşıyorduk derken koltukta oturduğum aklıma geldi. sol tarafıma baktığımda o hayali görüyordum, o hayal ve benim odam arasında sanki ince şeffaf bir tül vardı. "bu gerçek değil ve bir daha olmayacak." dedi içimden bir ses ve gözlerim doldu. garipti, uzun zaman evveldi.
edit: şizofrene bağlamadım ama kısaca anlatınca öyle bir izlenim vermiş olabilir.
