Aslına bakılırsa hiçbir değer verme gerekli değildir. Biz değeri veren taraf olarak hep insanları nesneleştirip öznel olarak o şeyi değer'lendiririz ya da yereriz. Değeri hiçbir zaman o insanın kendinde değerinden yola çıkarak görmeyiz. Oysa yapıldığında daha tutarlı ve gerçekçi olan şey, bir insana değer vermek yerine kendinde değerli olanın değerini kabul etmektir.
Bunu yapabilir miyiz? ilk evredeki insan olarak hayır. Ama rasyonel ilişkiler ile duygusal ilişkileri aynı insan üzerinde dahi ayırabilecek bir insan olduğumuzda evet. Yine unutmamak gerek ki özne her zaman nesneye onda olmayan şeylerle hitap eder ve onu öyle tasarlar. Zaten benim söylediğim öznenin bu davranışını tamamen yok etmeye değil, asgaride tutmaya yönelik. Ama bunlar hayatın en gereksiz ve basit konuları.
