daha gitmedim askere.. gidince doğal olarak da bu konu açılmayı kesince bu saçma refleksten kurtulacağıma inanıyorum hem maruz bırakan, hem maruz kalan olarak.. anladığınız üzre konu 'askerlik hatıraları'ndan ziyade, ''askerlik yaklaşıyor amına koym ne bok yicez?'' konusu.. şu diyaloğu hangi erkek 'yaşamadım' diyebilir:
- hay sıçayım daha askerlik var ya?..
+ memleket nere senin?.. (salisesinde.. cümlenin bitmesini zor bekledi)
- istanbul..
+ kütük olm, babanın kütüğü..
- hee, erzurum galiba..
+ oo sen iyisin izmir'e falan düşersin..
yok ya.. hıyarağası..
bu tespitteki tek bilgi temeli 'askerlikte kütük batı taraflarındaysa doğuya, doğu taraflarındaysa ise batıya gönderilirsin' lafıdır.. kim çıkartmış, hala geçerliliği var mı bilmem.. zamanında teknik ve teknolojik imkanlar daha az iken, 'batı çocuğu doğuyu tanısın, doğu çocuğu da batıyı görsün, bilsin' mantığı ile çıkartılmış bir olaymış bu..
herkes ama herkes bilir zaten.. bu bilgiyle de karşı tarafın bölgesini anında tayin ediyoruz askerlik muhabbetinde..
yani yukarıdaki diyalogda memleket izmir denseydi de bu sefer - kişisi erzurum'a atanacaktı.. bu kadar basit bir mantık.. izmir'e kadar söylüyor eşşeoğlusu, sanki genelkurmay başkanı..
laf ediyorum ama ben de yapıyorum bu salaklığı.. dediğim gibi bir bitsin askerlik, kurtulacağız.. memleket de, kütük de istanbul bu arada anasını satayım, kesin şırnak geliyor bana.. öyle diyolar..
