ne bok yemeye bunu yaptım bilmiyorum ama hem kitabını okudum hem de filmini izledim. galiba efemine bir dönem yaşadığım yıllarda bunu gerçekleştirdim, halbuki ben tinerci gibi gezip-tinerci arkadaşlarımız alınmasın- üstüme başıma çok özenmem. modayla zaten alakam yok ve insanlar ne yapıyorsa tersini yapıp kendimi iyi hissederim. neyse işte, sanırım kitabın başlığı bana çekici gelmiş olacak ki 6-7 yıl önce kitabını alıp okumuştum. ki o yıllarda elime ne aldıysam bitirmeye özen gösterdiğim için kitabı bırakmadım ve zor da olsa bitirdim. son 100 sayfa oldukça acılı geçmişti, demek ki o kadar efemine de değilmişim. çünkü statüleri, patronluk bıdı bıdılarını ekseriyetle tanımayan ve reddeden bir insanım. bu yüzden kitapta dönen muhabbet beni çok sıkmıştı.
kitap bitti, anneme pasladım. o bile çok hoşlanmamıştı. sonrasında bu kitabın filminin olduğunu fark ettim. baktım meryl streep, anne hathaway ve entourage'ın vincent chase'i falan oynuyor. açtım, onu da izledim. dürüst olmalıyım ki film, kitap kadar sıkıcı gelmedi. ama yine de beni içine çekmemişti. güzel elbiseli birkaç kürdan etrafta koşup duruyor, bir kadından korkuyor falan. bu ne amına koyım.
sonuç olarak; eğer moda ve türevleri sizi içine çekmiyorsa, hatta saçma geliyorsa the devil wears prada kitabını katiyen önermem. filmi ise bir nebze... hani gece uykunuz tutmaz, bir şeyler açarsınız ama ekrana götünüzü dönersiniz, işte o anlar için uygun olabilir.
not: meryl streep'in oyunculuğu göz dolduruyordu, gerisi fazlasıyla boş gelmişti.
