Ilkokul birinci sinifta sira arkadasim vardi adi tugce. Allah belasini versin. Cocukluk travmam. Ruh hastasi silgimi parcaliyordu. Koluma kalem batiriyordu. Bende o zamanlar cirkef degilim tabi ole. Aglaya aglaya eve gelirdim her gun. Baktik olmuyor toptan okulu degistirdim. Dusunun artik ole bir manyakti.
Bir de en yakin arkadasim vardi ahmet diye. Onun beslenmesini de ben yerdim. Annesi de sevinirdi ahmet yemis diye garibim.
Bir kere de bugra vardi cocukluk arkadasim. Simdi yuzune bakilmaz. Kucukken o kadar tatli olan insan buyuyunce nasil o kadar cirkinlesmis anlayamadim. Ben bu cocuga hayran hayran bakardim. Elif vardi hani her sinifta olan annesi her gun saclarini sacma sacma yapan cikislarda almaya gelen kizlar vardir ya. Heh onlardan. Kucuk pelinsu. Anomalisa bugrayi seviyormus demisti. Kizin sacindan tutup sinifta dort dondurmustum. Tamam bende normal degilmisim.
