Aktif sanat hayatıma , çıplak olan sağ ayak parmaklarımı , misafirlikte çorabı yırtikmışcasına utangaç bir biçimde meksika dalgası hareketi yaparak büzüştürme hareketiyle başladım..sahiciydi..sanırsın ki çorap vardı yırtıktı ve mekan misafirlikti..
Daha sonra kameralı bir telefon bulup ayak baş parmağımın başrollerde olduğu ciplak ayakla kapı eşigine ayagı carpmanın tarifsiz acısını anlatan 'acı eşîği'
Isimli kisa metrajli filmimle devam ettim.. sonu sürprizle bitiyordu..yakin cekim mor siyah arası gözuken ayak bas parmagindan kamera yavasca uzaklasiyor ve ayak bas parmaginin bir siyahi vatandasimiza yani halk diliyle bir zenciye ait oldugu anlasiliyor ve ekrana gelen "bazı acılar kendini kamufle eder" sözüyle noktalaniyordu..
Sanatla kalin...
