Gecenin bu saati ben duruyorum, yeter
Kucağımda bir sürü taş var benim
Her sürüde binlerce koyun
Gece olur sayarım, gece olur üşürüm bazen
Yalnız olduğumdan değil, yanımda sesler, belki onlarcası
Gece üşümek içindir sevgilim
Sana her defasında yazıyorsam, üzülmen için değil
Her defasında üzülmen gelmez zaten işime
O zaman acınası olur gözlerin, o zaman üzülürüm ben de senin için ve kızarım kendime
Kendime kızarken küçülür gözlerin
Seni daha az hatırlarım kendime kızarsam
Biliyorsun sevgilim
Her şey dönüyor dünyada
Ben dönüyorum mesela
Günde kaç kez, dönüyorum ve değiştiriyorum ne varsa
En sevdiğim yemeklerin
En çok giydiğim kıyafetlerin
Ve en çok istediğim şeylerin adını
Değişiyorsa ve dönüyorsa her şey, sen kal içimde hiç kirlenmemiş
içimin kirinde kal
Yetsin
Başka kirlere bulanmayalım
Şimdi mesela, oturmuş yazıyorsam sana hep bunlardan
Bir sonucu yok bu aşkın sevgilim
Ben imza atamam, yazım olmadı benim
Böyle duralım ki güzel zaten
Belki gideriz, ve ben şimdi durduğum yeri özlerim
Hep bir telaş, hep bir endişe
Zaten yeterince kir var içimde sevgilim
Şimdi mesela bir kapıyı açıyorsam
Hem şiir yazıyorsam hem de kapıyı açıyorsam
Açılıyorsa kapılar, ki bunun için varlar,
Ellerimi yıkıyorsam mesela
Kapıları açınca kirleniyorsa ellerim
Kapıları benden önce açanların kirlerine bulanmaksa bu
Ve yeniden kirleniyor ve yeniden yıkıyorsam
Hergün bir duvar örüyorsam ve yıkıyorsam bir başkasını
Ki duvarlar bunun için var,
Ömrümün bir yarısında yıkıyorsam mesela bir şeyleri
Herkes kadar olduğumdansa bütün bunlar
Ben teselli beklemiyorum
Kapılar ben yokken de var
Yokluğumda da var olacaklar
Biliyorum
