bu memleketin has evladı, büyük büyük dedesi kurtuluş savaşında savaşmış, büyük büyük annesi cephelere top taşımış bir vatandaş olarak; vatanıma, milletime faydalı olacak şekilde yüksekokul eğitimi alıyorum ve suriyelilere verilenin 3'te 1 kadarını aldığım burs. en önemlisi ise müteşekkir olmam bekleniyor.
ben mi çok aptalım diye düşünüyorum bazen; bakmayın öyle tip tip cidden beynim yetmiyor diye düşünmeye başladım artık. komşu ülkende savaş çıktı, insanlarına merhamet gösterdin aldın topraklarına. çadırlar neylerine yetmiyor derken, şehirlere dağıtmaya başladın. tamam ya dedik, misafirperver bir ülkeyiz biz rahat etsinler şimdilik savaş biter evlerine dönerler derken, vatandaşlık verdin, bizim paralarımızdan maaşlar bağladın, burslar verdin, ayrıcalıklar sağladın. benim gibi bu memleketin has evlatları senin yanlış politikan yüzünden doğuda şehit düşerken onların ailelerine vermen gereken paraları sözde müslüman kardeşlerimize yedirdin. yine benim gibi bu memleketin has evlatları işsizlikten, yoksulluktan kırılırken sen yine bu paraları onlara yedirdin. benim gibi bu memlekete faydalı olacak öğrenciler günde 1 öğün makarnayla idare ederken, tamah etmeye gerek yok diye düşünüp yine, tekrar bu paraları onlara yedirdin.
bizim cefakâr babalarımız; sözde müslüman kardeşlerimizi beslemek için mi 55-60 yaşlarına kadar köpekler gibi çalışıyor? vergi vermekten boynu bükük babalarımızın alnının teriyle kazandığı parayı bu insanlara verirken hiç mi utanmıyorsunuz?
çıldırıyorum sözlük. ay sonunu kıt kanaat getiren insanlar neden birşey yapmıyorlar? neden herkes daha iyisini hak ettiği halde, en azından karnımız doyuyor kafasını yaşıyor? niye devletten bu kadar korkuyoruz? niye bize yapılan haksızlıklara sesimizi çıkaramıyoruz? devlet ne zaman halktan yüksek bir mertebeye oturdu? devlet halk tarafından onların çıkarlarını gözetmesi için kurulmuş bir kurum değil midir?
çok doluyum sözlük bu konuda. siktik formatı eyledik viran ama helal edin artık yapacak birşey yok.
