44.
-
Özlenen bir hüzündün sen
Duyulan en masum yalan
Huzurun son kuplesi, son sedasıydın
En güzel çağımdan arta kalan...
Kefaret olur mu günahlarıma pişmanlığım?
Ya bir mazeret mi güçsüzlüğüm?
Bilsen affeder miydin beni,
artık Gülümseyen bir ölüyüm.
Özlemeye yüzüm yok,
Kokunu hatırlasam utanırım,
Söyleyecek sözüm yok,
Dünümden hep daha karanlık yarınım.
