çevremde gözlediğim bir durumdur; bir gariptirler, samimiyetlerinden hiçbir zaman emin olamazsınız; uzaylı gibi. içen insan ise size kalbini açar, gönlünden konuşur, dost olur dost! (bkz: boğazda balık ve meyve suyu)
edit : ancak tabi ki bu kişiler kişilik bozukluklarının olduğunun farkında değildirler. normal olanın kendileri olduğu sanısı hakimdir onlarda. hani laz fıkrası var ya ; radyoda ters yönde giden bir araç anonsu duyduğunda ''ne bir tanesi yüzlerce be yüzlerce'' diyen kahramanımız gibidirler.