17.
-
“ ‘Yalnızım…’
Bunca acı, tek bir söze nasıl sığabiliyordu…
Aldım bu sözü dudaklarınızdan, saplayıp kalbimi onunla parçaladım…
O söz ki
rengi, yarım kalmış aşkların tarifsiz esmerliğine kaçıyordu…
O söz ki
sapladıkça kalbimin her parçasına yüzünüzü yeniden çiziyordu…
Şimdi içimde, binlerce yüz oldunuz…
Şimdi içimde, binlerce siz oldunuz…”
Cezmi Ersöz /sizofren aska mektup
