bir insana, çok fazla şey verdiğinizde, o insanın yaptığı arsızlık ve yüzsüzlüktür. verdiğiniz şey fark etmez. sevgi olsun, para olsun, ilgi olsun, verdiğiniz an daha çok istemeleri de yetmez onlara. tripler başlar üzerine bir de. "yeter, senin de canın var. aman paran gitmesin, aman sen üzülme, aman sen geç kalma" diyen bir insan bulursanız, herkese haber salın da, korumaya alsınlar bu insanı. çünkü insanlar beş kuruşa bile göz dikerler. maddi yönden yetersiz olduğunuzu bilenler bile sömürüye başlar. sömürü şekli de fark etmez. 1 ytl.yi kâr sayarlar. vereceklerine hep alırlar. eşiniz alır, akrabalarınız alır, arkadaşlarınız alır, alırlar da alırlar.
ne olur sonunda biliyor musunuz? bir sabah, uyanırsınız. o güne kadar hiç yaşamadığınız bir isyan duygusu vardır içinizde. yaptığınız tüm aptallıkları, sizi maddi manevi sömürenleri hayatınızdan çıkarmaya karar verdiğiniz andır o an. size bir şey verecek olanlardan bir şeyler almak için kolları sıvarsınız. sizi üzenleri ayıklama işlemi ve hayatınızda değişim başlamıştır.
