kasma bir program. anlayacaginiz sinan cetin sicmis. hele bi japon vardi, boyle geleneksel samurai kiyafetleri falan. iki saat sekil yapti. " aha, simdi harakiri yapacak " derken, kucuk bir bicakla sadece uc kagit sergiledi. bi halt degilmis. bi de, tarotcu turk kizi vardi. tam evlere senlikti. zerrin ozer gulmemek icin zor tuttu kendisini. bi tek, " ya benden korkacak, ya da bana inanacaksiniz " parolasiyla gosteri yapan bebe fena degildi. o da isin final kisminda carsafladi. lenslerini cikarirken cok amatordu. ha, merak edenlere hemen soyleyeyim ekran basinda benim bozuk saat calismadi, kasik egilmedi. sadece kumanda bozuldu. o da cok zapingten. velhasili dun aksam bizim evde resmen maymunluk yasandi. allahtan sinan cetin rezaletin farkina vardi da kisa kesmek zorunda kaldi programi. program bittikten sonra ilginc bi sey yasadim ama. ben her gecenin yatmaya yakin ilerliyen saatlerinde, bir tas balli yogurt yerim. yogurt uykumu getirir, bal beni guclu eder. rahmetli annanem de oyle yapardi. 97 ye kadar yasadi. bi aksam yogurt yerken, organlari iflas etti. babam 4-5 yaslarindayken seslerimizi gizli gizli teyp kasedine kaydetmis. hatta o kayitlarin birinde bile yogurt sayikliyorum. annem bana kofte yedirmeye calisiyor, ben yemek istemiyorum. anneme kucucuk agzimin icinde zor donen dilimle " dogut vasa, dogut yeyim " diyorum. o derece severim yogurdu yani. neyse, dedigim gibi dun program sonrasi yogurdumu kasiklama basladim. bi ara elimdeki tatli kasigi, sapindan egilir gibi geldi bana. fazla ustunde durmadan, kafayi vurup yattim.
