benim gördüğüm kadarıyla; 90'lı yıllara yakın doğan, büyük bir şehirde aileden ayrı yaşayan öğrenci gençlerin hatta çocukların, istiklal caddesi'nde ''baba gel bi ot içelim'' cümleleriyle kendilerinden tiksindiren bir durumdur. bunu yapmayı büyüklük veya karizma zanneden bu gençler 30'lu yaşlarına yaklaşırken hayatın sillesini enselerine yiyeceklerdir. bu çocukların kimileri çok yeteneklidir. çoğu herkesin girmek istediği bölümlerde okumaktadır. bunlar hayatın farkına varınca oturduğum yerle güleceğim olan kişilerdir.
