şairliği sadece sunay akın'dan yılmaz erdoğan'dan ibaret zanneden kişiciklerin kadın kahramanı. o kadar riyakar, o kadar basit, o kadar sahte tavırları vardır ki bu hatun kişinin yanağındaki gamzeler bile yapmacık mı diye düşünmekten alamıyorum bazen kendimi. bazen ezilenlerin sesi oluyor bu iclal karısı bazen aydın(cık), bazen dişi bir panter gibi hırlıyor milletin karşısında bazen de kedi misali miyavlıyor gazeteci er kişilerin yanında aldatıldım acısınlar bana deyu. ha bir de tuna bey'e yazdığı yazının sonlarına doğru kürt kadını diye vurgulama yapmıştır ki orada da beni benden aldı zaten, ki daha dünya kadar laf sayardım da burada salon erkeği kimliğim zedelenir. bu arada yeni farkettim bende aynı onun gibi yazmısım be. **
