Onun cool bir egosu vardi kimselere benzemeyen. Dusunceleri farkliydi benimkileri andiran. 4 yil bekledik 3 gun icin. Ama bir yandan da beklemedik hayat devam ediyordu. Bedenlerimiz birer orospuydu artik, pismandik ve hic kavusamamistik. Onun sesi icimi oyle guzel urpertiyordu ki konusurken. O da beni istiyordu. Ama iste zaman, yer ve diger bahaneler... askerligim dolayisi ile onun yasadigi sehre dustum. Bu iyi miydi yoksa kotu mu bilmiyorum. 3 gun onceden gittim o sehre, onun icindi bu. Onu gordugum an konusmadan dudaklarina yapismak oldu. Otogardaydik herkes bize bakiyordu. Ama umrumuzda degildi, bu bizim hayatimizdi. Anadilimizi bir kenara ittik, shakespeare'in dili ile anlasmaya basladik sonrasi. Her firsatta onun islak dudaklarina buseler konduruyordum. 2 muhtesem gunumuz olmustu hic bitmesini istemedigim. O ise bu sarkiyi soyluyordu surekli. Sonra beni aldilar asker yapmaya calistilar. O da birkac kere gelebildi yanima. Ben ben degildim ki o ne yapsin? Benim icin zaman durmustu, ama onun icin devam ediyordu. Ben 4 Kasim 2015'te kalmistim. Neyse...
Guzel insan mutlu ol. Seni hic unutmayacagim.
